William Pelham “Bill” Barr is een Amerikaanse jurist, ambtenaar en politicus. Hij is lid van de Republikeinse Partij en was minister van Justitie van 1991 tot 1993 in het kabinet-George H.W. Bush. Sinds 14 februari 2019 is hij opnieuw minister van Justitie, ditmaal onder president Donald Trump. Op 15 december 2020 kondigde Trump zijn vertrek als minister aan.

Ezra A. Cohen: Advocaat-generaal William Barr heeft Durham in het geheim benoemd tot Speciaal Raadsman op 19 oktober 2020.

14-juli-2021 De voormalige procureur-generaal van Donald Trump heeft zich verzet tegen suggesties van de voormalige president dat federale autoriteiten de opdracht kregen om geen agressief onderzoek in te stellen naar beweringen van fraude tijdens de presidentsverkiezingen van 2020.
Trump betoogde in een verklaring dat William McSwain, de voormalige Amerikaanse procureur in Philadelphia, werd geblokkeerd om claims van verkiezingsgesjoemel te onderzoeken.
Zijn verklaring ging vergezeld van een twee pagina’s tellende brief van McSwain, die suggereerde dat toenmalig procureur-generaal William Barr hem opdroeg geen verklaringen vrij te geven over “mogelijke onregelmatigheden bij de verkiezingen”, aldus Politico.
Maar Barr, 71, heeft teruggeslagen tegen de beweringen van Trump en McSwain, door vol te houden dat hij nooit iemand heeft verteld om geen beschuldigingen van fraude na de verkiezingen te onderzoeken.
Hij zei tegen Politico: Het is geschreven om het te laten lijken alsof ik hem een richtlijn heb gegeven. Ik heb hem nooit gezegd niets te onderzoeken.
Barr heeft eerder gezegd dat hij een onderzoek heeft ingesteld omdat hij wist dat Trump hem zou confronteren met beweringen over fraude en een ‘gemanipuleerde’ verkiezing.
De Amerikaanse inlichtingendienst onderzocht de beweringen in de weken na de verkiezingen, maar vond geen bewijs van fraude “op een schaal die een andere verkiezingsuitslag had kunnen bewerkstelligen”.
De verklaring van Trump, die maandagavond werd vrijgegeven, beweerde dat McSwain “uitgesloten” was van onderzoek naar beweringen van fraude bij de stemming voor de presidentsverkiezingen van 2020.
De verklaring, die samenviel met een brief van McSwain waarin hij vroeg om de steun van Trump in de gouverneursrace van Pennsylvania, luidde: ‘U.S. Attorney from the Eastern District of Pennsylvania was precluded from investigating election fraud allegations. Schandalig!
Ondertussen impliceerde McSwain’s brief, gedateerd op 9 juni, naar verluidt dat ambtenaren van het ministerie van Justitie beperkingen oplegden aan zijn vermogen om de beschuldigingen van fraude te onderzoeken.
Hij schreef: “Ik wilde transparant zijn met het publiek en, natuurlijk, alle beschuldigingen volledig onderzoeken.
Advocaat-generaal Barr heeft me echter opgedragen geen publieke verklaringen af te leggen of persberichten uit te brengen over mogelijke onregelmatigheden bij de verkiezingen.
Barr ontkende McSwain ooit te hebben gezegd geen onderzoek in te stellen naar beschuldigingen van onregelmatigheden bij de stembusgang.
Barr sprak maandag naar verluidt met McSwain nadat hij van de brief had gehoord en zei dat Trump McSwain onder druk zette om te beweren dat Barr de onderzoeken naar verkiezingsfraude niet volledig had onderzocht.
Barr zei dat hij de voormalige Amerikaanse procureur waarschuwde om de bezorgdheid van Trump te temperen zonder te beweren dat de fraude ongestraft bleef, eraan toevoegend dat McSwain de indruk probeerde te wekken dat de zaken niet “adequaat” waren onderzocht.
Hij voegde eraan toe dat hij zes dagen na de verkiezingen alle US attorney’s toestemming heeft gegeven om stembusfraude en onregelmatigheden te vervolgen.

Terwijl de Deep State de aanvallen opvoert door Covid-19 paranoia te bestendigen en een meedogenloze oorlog te voeren tegen de vrijheid van meningsuiting, werkt het Amerikaanse leger achter de schermen onvermoeibaar aan het uitroeien van de krachten van het kwaad die hun leven hebben gewijd aan het afschaffen van de grondwet en het onderwerpen van gezagsgetrouwe Amerikaanse burgers. De laatste die viel was niemand minder dan voormalig procureur-generaal William Barr, die op 2 augustus door het leger ter dood werd gebracht.
Zoals eerder gemeld, heeft het Bureau van Militaire Commissies op 21 juni Barr veroordeeld wegens hoogverraad nadat het bewijs was verkregen dat hij steekpenningen had aangenomen in ruil voor het verraden van zijn ambtseed en voor deelname aan een complot om de democratisch gekozen president van de Verenigde Staten – Donald J. Trump – omver te werpen. Een commissie van drie personen heeft het bewijsmateriaal zorgvuldig afgewogen en besloten dat de ernst van Barr’s misdaden de doodstraf verdiende.
Die straf vond plaats in de vorm van ophanging in de vroege ochtend van 2 augustus. Net na zonsopgang begeleidde de GITMO beveiliging Barr van zijn Camp Delta detentie cel naar de galg bij Windward Point Lighthouse aan de zuidelijke rand van Gitmo, waar andere Deep State agenten hun einde hadden gevonden.
Vice-admiraal Darse E. Crandall van het U.S. Navy Judge Advocate General’s Corps hield toezicht op de executie en sprak een kleine bijeenkomst toe van Republikeinse wetgevers en militaire officieren die waren gekomen om getuige te zijn van Barr’s ondergang. Barr werd ooit gezien als een stralende ster in Trump’s inner circle, een man die gerechtigheid zou brengen in een corrupte Justice Department door Trump en het leger te helpen in hun strijd tegen Deep State saboteurs. Maar zijn verraderlijke wending naar de duistere kant wekte de woede op van veel voormalige collega’s, zelfs van degenen die op hun tong beten en hem niet publiekelijk in diskrediet brachten.
“U bent schuldig bevonden aan verraad, gedetineerde William Barr. De bepalingen van de wet op de opstand van 1807 en de Patriot Act staan deze commissie toe u als een vijandelijke strijder te behandelen. Drie officieren zijn unaniem overeengekomen dat u moet hangen voor uw misdaden. Wilt u nog een laatste woord spreken, of een verklaring van berouw?” Zei vice-admiraal Crandall.
Terwijl hij sprak, gleed een soldaat zonder rang en zonder naamplaatje uit en spande een strop om de nek van Barr.
“Dit is een illegale rechtbank, die een illegaal vonnis ten uitvoer brengt. Als een aangesteld ambtenaar, diende ik mijn land met onderscheiding. De aanklachten tegen mij zijn vals,” zei Barr.
“Het zij zo,” zei vice-admiraal Crandall.
Even later zwaaide het luik onder Barr’s voeten open. Zijn gezette lijf bungelde en zwaaide enkele ogenblikken voordat de soldaat boven op het platform het touw doorsneed. Barr’s levenloze lichaam lag verfrommeld op een stukje gras, zijn tong lag uit zijn mond. Vice-admiraal Crandall gebaarde naar een nabijgelegen militaire arts, die Barr dood verklaarde.
“De last van deze verantwoordelijkheid weegt zwaar op ons allen,” zei vice-admiraal Crandall. “Ik ben niet blij te kunnen zeggen dat dit apparaat waarschijnlijk meer actie zal zien.

BREITBART media 16-jan-2019:
Advocaat-generaal kandidaat William Barr zei in 2017 dat hij geloofde dat er meer basis was om mislukte presidentskandidaat Hillary Clinton te onderzoeken voor haar vermeende rol in de Uranium One-overeenkomst dan de vermeende collusie van president Donald Trump met de Russische regering in de verkiezingen van 2016.
Na een oproep vorig jaar van president Trump aan het ministerie van Justitie om Clintons rol in de overeenkomst te onderzoeken, zei Barr tegen de New York Times dat er “niets inherent verkeerds” is aan een president die om een onderzoek vraagt – maar hij waarschuwde dat een onderzoek niet moet worden ondernomen omdat het Witte Huis er een wil. Barr zei ook tegen de Times: “Ik ben al lang van mening dat de basis voor het onderzoek naar de uraniumdeal en de grondslag veel sterker is dan enige basis voor het onderzoek naar zogenaamde ‘collusie’.”
“In de mate dat het deze zaken niet onderzoekt, doet het departement afstand van zijn verantwoordelijkheid,” voegde hij eraan toe.
Tijdens zijn hoorzitting voor de Senaatscommissie voor justitie dinsdag, werd Barr gevraagd naar zijn eerdere opmerkingen over Uranium One. “Ik heb geen kennis van Uranium One’, zei hij tegen de wetgevers. “Ik dacht niet dat het noodzakelijkerwijs iets was dat agressief nagestreefd moest worden. Ik probeerde duidelijk te maken dat er een heleboel was. Ik denk dat al die dingen op dat moment werden bekeken door [Utah U.S. Attorney John] Huber.”
Huber, belast met de opdracht van toenmalig procureur-generaal Jeff Sessions, onderzoekt of de wetshandhavers beschuldigingen negeerden dat Clinton betrokken was bij de verkoop van Amerikaanse uraniumrechten.
“Het punt dat ik daar probeerde te maken was dat wat de standaard ook is voor het starten van een onderzoek, het moet onpartijdig worden behandeld,” voegde Barr eraan toe.
Het Uranium One schandaal, naar voren gebracht door Breitbart News senior contributor-at-large Peter Schweizer in zijn New York Times best-selling boek, Clinton Cash, verwijst naar een vermeende regeling waarbij toenmalig Staatssecretaris Hillary Clinton Rusland controle gaf over meer dan 20% van Amerika’s uraniumvoorraad in ruil voor $145 miljoen aan toezeggingen ten gunste van de Clinton familie en hun stichting.
Rosatom verwierf in 2010 een meerderheidsaandeel in Uranium One en kocht de rest van het bedrijf in 2013. Omdat Uranium One belangen had in Amerikaanse uraniummijnen, die op dat moment goed waren voor ongeveer 20 procent van de Amerikaanse licentiecapaciteit voor uraniumwinning, moest de aankoop door Rosatom in 2010 worden goedgekeurd door het Committee on Foreign Investment in the U.S. Dat comité, bekend onder de naam CFIUS, bestaat uit ambtenaren van negen federale agentschappen, waaronder het ministerie van Buitenlandse Zaken. Andere agentschappen die in de commissie vertegenwoordigd zijn, zijn onder meer de ministeries van Financiën, Defensie, Handel, Energie en Binnenlandse Veiligheid en het Office of the U.S. Trade Representative.
In april 2015 publiceerde The New York Times een artikel dat veel van het boek van Schweizer weergalmde, waaronder een item dat niet lang nadat de Russen zeiden dat ze een meerderheidsbelang in Uranium One wilden verwerven, oud-president Bill Clinton 500.000 dollar ontving voor een toespraak in Moskou. De toespraak werd betaald door een Russische investeringsbank met banden met het Kremlin, die de aandelen van Uranium One promootte.
De Canadese financier Frank Giustra, een van de belangrijkste donateurs van de Clinton Foundation, verkocht zijn bedrijf, UrAsia, aan Uranium One, dat werd voorgezeten door Ian Telfer, ook een donateur van de Clinton Foundation. Giustra heeft gezegd dat hij zijn aandeel in de deal verkocht in 2007, toen Hillary Clinton en Barack Obama streden voor de Democratische presidentsnominatie.
Volgens Schweizer, die ook voorzitter is van het Government Accountability Institute, lijkt de FBI, destijds onder leiding van de huidige speciale raadsman Robert Mueller, bewijs van Russische betrokkenheid bij de uraniummarkt te hebben genegeerd toen ze de deal in 2010 goedkeurden. “Er was een megatonnenprogramma dat was ontworpen om de Russische nucleaire industrie in zekere zin te helpen bij de overgang van militair werk naar civiel werk – veel gedetailleerde corruptie die de FBI in de jaren 1990 en 2000 opspoorde, dus tot aan de goedkeuring voor Uranium One in 2010 is het echt onmogelijk voor hoge FBI-functionarissen, inclusief de toenmalige directeur – Mueller – om te beweren dat ze gewoon volledig geschokt waren dat Uranium One en deze smeergelden plaatsvonden. Het was algemeen bekend,” vertelde Schweizer aan SiriusXM’s Breitbart News Tonight co-hosts Rebecca Mansour en Joel Pollak afgelopen februari.
De getuigenis van het Congres van “Uranium One-klokkenluider” William Douglas Campbell heeft geleid tot de veroordelingen van Russische leidinggevenden die verbonden zijn aan Rosatom in 2015 op beschuldiging van omkoping en witwassen van geld in verband met de Uranium One-overeenkomst. “Dit is een man die een getuige van de FBI was. Het is bekend dat de Russen hem 50.000 dollar per maand betaalden om werk voor hen te doen, en een deel van dat werk omvatte, volgens zijn taakomschrijving, het regelen van ontmoetingen met hooggeplaatste Amerikaanse functionarissen. Dat staat allemaal buiten kijf,” zei Schweizer over Campbell. “Dus dit is een man die er zeker was. De FBI vond hem geloofwaardig. Hij zorgde ervoor dat FBI-leidinggevenden in de gevangenis werden gegooid, en zij pleitten uiteindelijk schuldig aan verschillende aanklachten, waaronder omkoping en smeergeld. Dus je kunt niet, zoals sommige Clinton verdedigers willen, deze klokkenluider afdoen alsof hij niet geloofwaardig is omdat hij erbij was.”

De hoorzittingen van de Senaatscommissie voor justitie met de kandidaat voor het ambt van procureur-generaal, William Barr, waren sterk gericht op Barrs opvattingen over speciaal raadsman Robert Mueller. Maar niemand vraagt naar Barr’s kruistocht voor immuniteit voor federale agenten die Amerikaanse burgers hebben gedood.
Barr kreeg een routinevragenlijst van het Judiciary Committee waarin hem werd gevraagd zijn werk uit het verleden bekend te maken, waaronder pro Deo activiteiten “ten dienste van de minderbedeelden”. De “minderbedeelde” die Barr het meest heeft geholpen was een FBI agent die in 1992 een Idaho moeder met haar baby doodsloeg. Barr spendeerde twee weken aan het organiseren van voormalige procureurs-generaal en anderen om “een FBI sluipschutter te steunen in zijn verdediging tegen strafrechtelijke aanklachten in verband met het Ruby Ridge incident.” Barr heeft ook “geholpen bij het opstellen van de juridische argumenten die werden aangevoerd… in de rechtbank en het daaropvolgende beroep bij het Negende Circuit,” vertelde hij de commissie.
Dat liefdadigheidswerk (voor een FBI-agent die al een door de staat betaald advocatenkantoor had om hem te verdedigen) hielp een van de grootste schandalen in te dammen tijdens Barr’s tijd als procureur-generaal van 1991 tot begin 1993. Barr was verantwoordelijk voor zowel de U.S. Marshals Service als het Federal Bureau of Investigation, twee federale agentschappen waarvan het wangedrag bij Ruby Ridge “hielp om de vertrouwensband te verzwakken die moet bestaan tussen gewone Amerikanen en onze wetshandhavingsinstanties,” volgens een rapport van de Senaat Judiciary Committee uit 1995.