Tartarije (Latijn: Tartaria, Frans: Tartarie, Duits: Tartarei, Russisch: Тартария, geromaniseerd: Tartariya) of Tatary (Russisch: Татария, geromaniseerd: Tatariya) was een algemene term die in de West-Europese literatuur en cartografie werd gebruikt voor een uitgestrekt deel van Azië dat werd begrensd door de Kaspische Zee, het Oeralgebergte, de Stille Oceaan en de noordelijke grenzen van China, India en Perzië, in een tijd dat dit gebied grotendeels onbekend was bij Europese geografen. Het actieve gebruik van het toponiem (plaatsnaam) kan worden getraceerd van de 13e tot de 19e eeuw. In Europese bronnen werd Tartarije de meest gebruikelijke naam voor Centraal-Azië, die geen verband hield met de werkelijke polities of etnische groepen in de regio; tot in de 19e eeuw bleef de Europese kennis van het gebied uiterst schaars en fragmentarisch. In de moderne Engelstalige traditie wordt het gebied dat vroeger bekend stond als Tartarije gewoonlijk Binnen- of Centraal Eurazië genoemd. Een groot deel van dit gebied bestaat uit dorre vlakten, waarvan de voornaamste bevolking zich in het verleden bezighield met veeteelt.

De onwetendheid rond het gebruik van Tartarije als plaatsnaam heeft complottheorieën voortgebracht, waaronder ideeën over een “verborgen verleden” en een “modderstroom”. Dergelijke theorieën beweren, ten onrechte, dat Tartarije (of “Tartaria”) een verloren beschaving was met geavanceerde technologie en cultuur. Dit gaat voorbij aan de goed gedocumenteerde geschiedenis van Azië, waarnaar Tartarije verwijst. In de huidige tijd bestrijkt de regio Tartarije een gebied dat zich uitstrekt van Centraal Afghanistan tot Noord-Kazachstan, alsmede gebieden in het huidige Mongolië, China en het Russische Verre Oosten in “Chinees Tartarije”.
Bron: wikipedia