Eindelijk de waarheid over de Bijlmerramp? (bron in de link)

De vierde oktober 1992 was de dag van de executie van de Bijlmermeer. Waar woningbouwcorporaties, ambtenaren, politici, opbouwwerkers en bewoners jaar in, jaar uit koortsachtig en op de toppen van de emotie over hadden vergaderd, gebeurde nu in één klap. Als een adelaar die naar zijn prooi zoekt had het vliegtuig van El Al boven Groot-Amsterdam en het IJsselmeer gecirkeld, om zich plotseling vastberaden te begeven in een duikvlucht richting Amsterdam-Zuidoost.
Bijna geruisloos stevende het vliegtuig af op de omgeving van Ganzenhoef, voorheen beter bekend als Gliphoeve. Precies in het middelste deel van de flats Groeneveen en Kruitberg, als een muur gelegen voor het hart van de Bijlmer, boorde het toestel een krater. Wat volgde leek op de vervullingen van de Openbaringen van Johannes. De sloop van de Bijlmermeer begon met een zee van vuur, rechtstreeks vanuit de hemel gezonden.
Een veelgehoorde vraag na de ramp was: ‘Waarom wij?’ Waarom moest zich uitgerekend in dit meest geplaagde stukje van Nederland nog eens zo’n demonische catastrofe voltrekken? Waarom was het altijd de Bijlmer die werd getroffen door de zwaarste rampen? De crash van vlucht LI 1862 brak de laatste kracht die de Bijlmer nog in zich had. In de kelders onder de parkeergarages weerklonken steeds extatischer de psalmen van de Pinkstergemeentes en Afrikaanse charismatische kerken, maar het was de zwanezang van een gemeenschap die eenvoudigweg te veel te verduren had gehad.
De slopersballen van de gemeente en woningcorporatie Nieuw Amsterdam maakten het werk af dat met de crash op de Bijlmer was begonnen. Eindelijk gingen hun plannen in vervulling. Het hart van de Bijlmermeer werd veranderd in een laagbouwzone. Vijf jaar na de fatale crash heeft het gebied een metamorfose ondergaan. De energie waarmee de Bijlmerbevolking had gestreden voor behoud van hun wijk, ging die avond van de vierde oktober 1992 definitief in rook op. Al vijf jaar duurt het gevecht omtrent de ware toedracht van de ramp. Vijf jaren van leugens, verdraaiingen, manipulatie van alle mogelijke gegevens, geheimhoudingen, verdonkeremaning van documenten, vervalsingen.Inmiddels is voor iedere objectieve toeschouwer wel vast komen test aan dat de reden waarom de gezagvoerder van de El Al-vlucht ten koste van alles terug naar zijn basis op Schiphol wilde gaan, te maken moet hebben gehad met de aard van de lading die hij vervoerde. Terwijl gezagvoerder Fuchs in zijn defecte vliegtuig had kunnen kiezen voor een relatief veilige noodlanding in het IJsselmeer, prefereerde hij een levensgevaarlijke manoeuvre boven de Bijlmer om terug naar Schiphol te kunnen keren. Direct na de crash signaleerden getuigen mannen in witte pakken, die de brokstukken kwamen onderzoeken en er met bepaalde onderdelen snel vandoor zouden zijn gegaan. Dat zou verklaren waarom de voice-recorder van het vliegtuig, verpakt in een onbrandbare zwarte doos, nooit is gevonden. Die mysterieuze mannen in witte pakken werden door de politiek veel gebruikt om alle complottheorieën over de crash belachelijk te maken.

D66-fractievoorzitter Gerrit-Jan Wolffensperger maakte spottende opmerkingen over collectieve hallucinaties. Trouw-journalist Vincent Dekker schreef in zijn boek Going down, waarin hij een inktzwart beeld schetste van de desinformatiecampagne van de overheid, over de ‘witte mannen’. Prompt opperde woordvoerder Scholten van de Rijksluchtvaartdienst dat ‘Vincent Dekker misschien wel zelf in een witte jas wordt weggedragen’. D66-kamerlid Nicky van ‘t Riet, een van de parlementariërs die zich niet wensten te laten overbluffen door de ‘Meesters van het Universum’ op Schiphol, verklaarde al verleden jaar dat zij er rotsvast van overtuigd was dat de catastrofe was terug te voeren op de aard van de lading. Het waren de ministers Hanja Maij-Weggen en Annemieke Jorritsma van Verkeer en Waterstaat die dit tegen alle redelijke aanwijzingen in bleven ontkennen. Zo werd er tijd gerekt. Tijd genoeg voor vliegtuigbouwer Boeing en El Al om mogelijke schadeclaims voor de nabestaanden van de – officieel – 39 doden en de vele gewonden af te kopen. De advocaten van deze mensen zwijgen nog altijd in alle talen over de hoogte van de uitgekeerde sommen.
Sinds verleden week vrijdag kan ook Jorritsma niet meer om een hernieuwd onderzoek heen. Nova publiceerde tot dan toe onbekende vrachtbrieven van het El Al-vliegtuig, waaruit in ieder geval duidelijk bleek dat de Israëlische staatsmaatschappij had gezwegen over bepaalde delen van de vracht. Het was de zoveelste ontmaskering. Direct na het ongeluk verklaarde de maatschappij dat het vliegtuig niet meer dan walkmans en ander consumentengerief vervoerde. Toen enkele bij het wrak gevonden documenten aantoonden dat er wel degelijk militair materieel aan boord was, haastten het ministerie en de Rijksluchtvaartdienst zich met de mededeling dat het alleen maar onschuldige motoronderdelen betrof. Weer later moest men toch schoorvoetend toegeven dat er uranium aan boord was. Maar dat, werd gezegd, ging dan alleen om verarmd uranium, verwerkt in het vliegtuig zelf.
De nu opgeduikelde vrachtbrieven geven echter weer aan dat er toch nog iets verzwegen is. Ed. van Thijn, die als burgemeester het onderzoek naar de toedracht van de ramp van nabij volgde, verklaarde zich al die tijd ‘verneukt’ te voelen. Terecht laat de Tweede Kamer zich nu niet meer voorliegen en dreigt de parlementaire onderzoeksgroep van PvdA’er Rob van Gijzel en Nicky ‘t Riet nu met een eigen onderzoek, desnoods in de vorm van een parlementaire enquête. Daarbij zal onherroepelijk het functioneren van El Al als uitvoerder van geheime transporten aan de orde komen. Voor wie in de wildste scenario’s daaromtrent geïnteresseerd is: Tomas Ross, sinds jaar en dag verwerker van ’s lands nationale schandaaltrauma’s in thrillervorm, schreef er een boek over: De vlucht van de vierde oktober, zojuist in de boekhandel gearriveerd. Ross brengt de Bijlmerramp in verband met de Mossad, CIA, BVD, geheime coketransporten van Desi Bouterse en wat al niet meer. Maar het zou niet de eerste keer zijn als de realiteit straks de fictie nog blijkt te overtreffen.

Y: We gaan even een paar foto’s bekijken…. Van het monument van de Bijlmermeer Ramp … De Bijlmermeer al gebouwd voor dit doel allemaal
Het Monument heeft meerdere aanknopingspunten…

1. Is namelijk gebouwd in een nummer 33
2. De zwart witte geblokte vloer
3. De tuin aanleg – paden… is een haken kruis
4. De parkeerplaats … is gebouwd in een slang
5. De geschreven tekst op de muur…. Heeft aan de rechterkant 1 kijkgat = One Eye
6. De muur waar de namen van de slachtoffers op staan… Heeft ook maar 1 kijkgat = One Eye ….. Ondanks dat er een bloemenhouder in staat …

Ik wil met dit bericht niet beweren dat ik gelijk heb. Maar als ik dit allemaal bij elkaar zie, word je toch wel aan het denken gezet…