Op het gebied van de psychologie is cognitieve dissonantie de perceptie van tegenstrijdige informatie. Relevante items van informatie omvatten iemands acties, gevoelens, ideeën, overtuigingen, waarden, en dingen in de omgeving. Cognitieve dissonantie wordt typisch ervaren als psychologische stress wanneer personen deelnemen aan een actie die ingaat tegen één of meer van die dingen. Volgens deze theorie, wanneer twee acties of ideeën psychologisch niet consistent zijn met elkaar, doen mensen alles wat in hun macht ligt om ze te veranderen totdat ze consistent worden.Het ongemak wordt teweeggebracht doordat de overtuiging van de persoon botst met de nieuwe informatie die wordt waargenomen, waarop het individu een manier probeert te vinden om de tegenstrijdigheid op te lossen om hun ongemak te verminderen.
die zijn erg sterk. Wanneer hen bewijs wordt gepresenteerd dat deze overtuiging tegenspreekt, kan een nieuw bewijs niet worden geaccepteerd, omdat het een gevoel van onbehagen veroorzaakt, omdat het erg belangrijk is voor mensen om hun basisovertuiging te beschermen.
Ze zullen alles rationaliseren, negeren en ontkennen wat niet overeenkomt met het basisgeloof. Dat is de reden waarom mensen boos en boos worden als hun vaste overtuigingen worden verbrijzeld of in twijfel worden getrokken.”
De hele waarheid over vaccinatie en de gevolgen ervan is al aan de oppervlakte, maar veel mensen willen nog steeds niet geloven in alles wat er gebeurt, weigeren koppig hun vroegere wereld te vernietigen.
Hoe komt het, het is nog niet bij iedereen opgekomen, dat er iets mis is? Erg fout. Kan het zijn dat het gewoon cognitieve dissonantie is? Je weet dat er iets vreselijk mis is, maar je comfortzone staat je niet toe dat toe te geven? Dat was het geval in het Derde Rijk – dat bracht Hitlers tirannie naar voren. De rest is geschiedenis…
Cognitieve dissonantie noemen wij dat. Ik denk dat het in dit filmpje uitstekend wordt geïllustreerd. Veel mensen (niet iedereen) worden boos omdat zij op de risico’s wijst. Een jongen doet zijn in-ear speaker in op het moment dat die vrouw iemand die voor hem staat op de risico’s wijst.
Waar zijn die mensen bang voor? Dat ze van gedachte veranderen en niet die prik nemen? So what? Ze hebben besloten om die prik te nemen zonder zichzelf goed te informeren en ze willen niet horen welke risico’s ze nemen? Misschien speculeer ik nu teveel, ik vraag me af of dat dit een vergelijkbaar fenomeen is met een relatie waarin de man/vrouw de partner mishandelt: “Ik doe maar wat hij/zij wil, dan houdt het misschien op?”
Wat denken jullie?
Deze film zou verplichte kost moeten zijn. Het laat zien wat cognitieve dissonantie en massale derealisatie inhoudt. Het is exact wat er in 1940-’45 is gebeurd én wat er vandaag de dag speelt. Niet voor niets is deze film meerdere keren verwijderd. Je ziet het pas wanneer je het doorhebt.
NB: Deze film is gebaseerd op een echt experiment welke heeft plaatsgevonden in 1967 op een school in Californië.
Wappiepraat 