John Fitzgerald Kennedy, ook bekend onder zijn initialen JFK, was een Amerikaans politicus van de Democratische Partij. Vanaf 20 januari 1961 was hij de 35e en jongst gekozen president van de Verenigde Staten, totdat hij op 22 november 1963, tijdens een officieel bezoek in Dallas, op 46-jarige leeftijd in een open limousine werd vermoord.

Degenen die ons zijn voorgegaan hebben ervoor gezorgd dat dit land de eerste golven van de industriële revoluties, de eerste golven van moderne uitvindingen en de eerste golf van kernenergie heeft meegedragen, en deze generatie is niet van plan om in het achterland van het komende ruimtetijdperk ten onder te gaan. We willen er deel van uitmaken, we willen het leiden. Want de ogen van de wereld kijken nu in de ruimte, naar de maan en naar de planeten daarachter, en wij hebben gezworen dat wij de ruimte niet zullen zien geregeerd worden door een vijandige vlag van verovering, maar door een banier van vrijheid en vrede. We hebben gezworen dat we de ruimte niet gevuld zullen zien met massavernietigingswapens, maar met instrumenten van kennis en begrip.

Maar de geloften van deze natie kunnen alleen worden vervuld als wij in deze natie de eersten zijn, en daarom zijn wij van plan de eersten te zijn. Kortom, ons leiderschap in wetenschap en industrie, onze hoop op vrede en veiligheid, onze verplichtingen aan onszelf en aan anderen vereisen dat wij deze inspanning leveren, deze mysteries oplossen, voor het welzijn van alle mensen, en de leidende ruimtevaartnatie van de wereld worden.

We zetten koers naar deze nieuwe zee omdat er nieuwe kennis te vergaren valt en nieuwe rechten te veroveren zijn, en die moeten worden veroverd en gebruikt voor de vooruitgang van alle mensen. Want ruimtewetenschap heeft, net als nucleaire wetenschap en alle technologie, geen eigen geweten. Of zij een kracht ten goede of ten kwade zal worden hangt van de mens af, en alleen als de Verenigde Staten een vooraanstaande positie innemen kunnen wij helpen beslissen of deze nieuwe oceaan een zee van vrede zal zijn of een nieuw, angstaanjagend oorlogstoneel. Ik zeg niet dat wij onbeschermd moeten of zullen zijn tegen vijandig misbruik van de ruimte, net zo min als wij onbeschermd zijn tegen vijandig gebruik van land of zee, maar ik zeg wel dat de ruimte kan worden verkend en beheerst zonder het vuur van de oorlog te voeden, zonder de fouten te herhalen die de mens heeft gemaakt bij het uitbreiden van zijn geschriften over onze aardbol.

Er is nog geen strijd, geen vooroordeel, geen nationaal conflict in de ruimte. De gevaren ervan zijn ons allen vijandig gezind. De verovering ervan verdient het beste van de mensheid, en de kans op vreedzame samenwerking zal zich waarschijnlijk nooit meer voordoen. Maar waarom, zeggen sommigen, de maan? Waarom kiezen we dit als ons doel? En zij kunnen zich afvragen, Waarom de hoogste berg beklimmen? Waarom, 35 jaar geleden, de Atlantische Oceaan overvliegen? Waarom speelt Rice tegen Texas?

We kiezen ervoor om naar de maan te gaan. We kiezen ervoor om in dit decennium naar de maan te gaan en de andere dingen te doen, niet omdat ze gemakkelijk zijn, maar omdat ze moeilijk zijn, omdat dat doel zal dienen om het beste van onze energie en vaardigheden te organiseren en te meten, omdat die uitdaging er een is die we bereid zijn aan te nemen, een die we niet willen uitstellen, en een die we van plan zijn te winnen, en de anderen ook.

Om deze redenen beschouw ik het besluit van vorig jaar om onze inspanningen in de ruimtevaart van een lage naar een hoge versnelling te schakelen als een van de belangrijkste besluiten die tijdens mijn ambtsperiode als voorzitter zullen worden genomen.